دکتر سیدحسن اسلامی اردکانی، استاد اخلاق و کلام و نویسنده کتاب «دروغ مصلحت آمیز» رواج دروغگویی به عنوان یک رذیلت اخلاقی را در جامعه خطرناک‌تر از بزرگترین مفاسد دانست و معتقد است که رواج دروغگویی در جامعه با تعبیر مصلحتی یا غیر، به مرور اعتماد عمومی را سلب می‌کند از این رو شخصیت‌ها و الگوهای اخلاقی نباید دروغ را با کلام مصلحت آمیز توجیه کنند. متن گفت‌وگوی سايت «شفقنا» با دکتر اسلامی اردکانی را می‌خوانید:
* طبق آمارهای گفته شده و نظرسنجی‌هاي انجام شده مهم ترین آسیب اخلاقی و ناهنجار‌هاي رفتاری در جامعه ایران دروغگویی و عدم صداقت است. این نشان مي‌دهد که دروغ یکی از ناهنجاری‌های مهم در زندگی اجتماعی امروز ایران است. دلیل بروز چنین ناهنجاری‌هايي با توجه به مذهبی بودن عموم جامعه چیست و چرا آموزش‌هاي فرهنگی نهادهای مختلف در اصلاح این ناهنجاری موثر نبوده است؟
اسلامی اردکانی: زمانی که انسان سخنی بگوید یا اظهاری کند که خود به آن باور و اعتقاد نداشته و خلاف واقعیت باشد در حقیقت دروغ گفته است. در بسیار از مواقع انسان خلاف واقع سخن مي‌گوید و باور دارد که اشتباه می‌کند. به عنوان مثال اگر من امروز از روی بی اطلاعی گفتم پنجشنبه است، دروغ نگفته‌ام و اشتباه کرده‌ام، اما اگر بدانم که امروز پنجشنبه نیست و بر سخن خود اصرار کنم، دروغ گفته‌ام. با این نوع نگاه به دروغ می‌توان گفت سرشت و تربیت انسانی براساس راستگویی استوار است. معمولا انسان‌ها دلیلی ندارند که آنچه باور دارند را پنهان کنند و اگر هیچ مانع بیرونی و قصد و غرض خاصی نداشته باشند آنچه را که باور دارند، مي‌گویند. ترس، منفعت و تعارف موجب هدایت انسان به سمت دروغ می‌شود.
بقیه در ادامه مطلب........
ادامه مطلب |
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
نویسنده: 
